සපත්නී.

බන්ධනාගාරයෙන් ලියුමක්- සුචිත්‍රා පුදුම කුහුලකින් එය අතට ගත්තේ එහි මුද්‍රාව දුටු කල්හිය.    ඈ එතැනම වූ පහසු පුටුවෙහි වාඩිවී ලිපිය විවර කරනු ආවේ කවුදැයි බලන්ට එළියට ආ මාලිනී දුටුවාය.   සාමාන්‍ය චාරිත්‍රය නම් ලියුම් මිටිය රැගෙන ගොස් මේසය උඩ තබා ඇඟපත සෝදා ගෙන පැමිණ තේ කෝප්පය තොලගාමින් නිවිහැනියේ ලියුම් කියවීමය.   සමහර ආරාධනා පත්‍ර ආදිය අතේම ගුලිකර කුණු කුඩයට හෙළනු ලැබේ,

-මොන දේකටද? සුචිත්‍රා තමාටම කියාගනිමින් ලිපිය දිගහරී.

-බන්ධනාගාරෙත් එක්ක මගේ මොනම සම්බන්ධයක්වත් තියෙනවයැ.

සැකහැර දැනගැනීම සඳහා ඈ නැවතත් ලිපිය ශීර්ෂය හා යොමුව කියවා ගත්තාය.

රැඳවි කාන්තාවක් සුචිත්‍රා මහත්මිය මුණගැසීමට කැමැත්තෙන් සිටී.   පැමිණිය හැකි වේලාවක් යොදාගනු පිණිස භාවිතයට ගතහැකි දුරකථන අංක කිහිපයකි.  ගම්භීර ලිපි කොපුවක් හා මැදපු ලියන පතක් වූ නමුත් ලිපිය ඉතා කෙටිය.   පණිවුඩය සරලය.   අනෙක් ලිපිවලට අත තැබීමක් වත් නැතිව ඈ කල්පනා කරන හැටි බලාසිටි මාලිනී කතාවක් නැතිව ඇතුළට ගියේ තේ කෝප්පයක් පිණිස වතුර රත් කරන්ටත් තමා එනතුරු බලාසිටින නැන්දම්මාට පණිවුඩය දෙන්ටත්ය.

බොහෝ දුරක් අවුරුදු දෙක තුනක් ඈතට කල්පනා කළ සුචිත්‍රා අසුනෙන් නැගී සිටියේ තමා හඳුනන කිසිදු ස්ත්‍රියක බන්ධනාගාරයෙහි නැති බවට ස්ථිර සහතිකයක් සිතට දෙමිනි.    විදේශ ගතවීමට පෙර තමා වැඩ කරමින් සිටි පුවත්පත විසින් නඩුවක් වාර්තා කරන්නට යැවිණි.    එය කාන්තා පුවත්පතකි.  කාන්තාවන් පිළිබඳව තමා කළ ව්‍යාපෘති විමර්ශන රැසක්ම පුවත්පත්වල පළවිණි.    මේ ඒ දෙයකට සම්බන්ධ වුවක් විය හැකිය.   එහෙත් මේ අවස්ථාව ගත මැනවැයි ඈ සිතන්නීය.   කලකින් නුවර යාමේ අවස්ථාවද නොලැබිණි.

දුරකථනයෙන් දැනුම් දුන් පරිදි සතියේ දිනෙක පෙරවරුවේ බන්ධනාගාර කාර්යාලයට යාමට ඈ ගමන් අරඹන්නට වුයේ අරුණෝදයෙහිය.   කාර්යාලය විසින් දොරටුව දැනුවත් කර තිබුණෙන් පිවිසුම පහසු විය.   සියල්ල සැලසුම් කර තිබුණෙන් සුචිත්‍රාට තිබුණේ හැඳිනීම් පත්‍රය ඉදිරිපත් කිරීම පමණි.   දසක ගණනාවක් ගෙවූ සුවිසල් අරලිය ගස් මලින් බරවී සිටි හෙයින්ද පිහිටි උස් බිම නිසාද කිසි කිසියේ ඇදී එන සුළඟ සිහිලය සුවඳය.   ගමන් වෙහෙස හා යන්තම් පැවති ආතතිය ද ලිහි ලිහී ගොස් ඒ වෙනුවට සිත සැහැල්ලුවෙන් පිරේ.

-මේ ඔක්කොම ලෝයර් ජයමහ පිළියෙල කරලයි තිබුණේ-  ඈ පිළිගෙන වාඩිවෙන්ට සන් කළ නිලධාරියා කීවේය.   ඔහු සිවිල් ඇඳුමෙන් සැරසුණ නමුත් බුද්ධි අංශයේ නිලධරයෙක් බව හැඟවෙන කුඩා පුවරුවක් මේසය මත ඇත.

-ජයමහ තමයි මේ සිරකාරියගේ නීතිඥයා.  ඔබ ආපහු පිටත් වෙන්ට පෙර ඔහු මුණගැහේවි.   මේ තමයි ඔබේ අමුත්තගේ ජීවදත්ත-   නිලධාරියා ඊළඟට ලිපි ගොනුවක් පිරිනැමීය.   ඡායාරූපය දුටු කෙණෙහි ඇගේ සිත මුළුමනින්ම සැහැල්ලු වී ගියේය.   තමා දන්නා කිසිවෙකුම නොවේ.   සිතෙහි කලබලයද පහවී ගියා සේ විය.   මුණගැසෙන්ට ඇත්තේ පිරිහීමට පත් තමා දන්නා කවර හෝ කාන්තාවක විය යුතු යැයි තම යටිසිත බියෙන් සිටි බව සුචිත්‍රාට පැහැදිලි වන්නේ දැන්ය.   ඈ ඡායාරුපය දෙස බැලූ කෙණෙහි පරිගණක තිරය දෙසට හැරුණු නිලධාරියා එහි සමීප රූපයක් ප්‍රදර්ශනය කළේය.    කොල්ලෙකුගේ මෙන් කොටට නළලටද රොදක් වැටෙනසේ කපන ලද කෙසින් යුතු මුහුණ පළ කරන්නේ ජීවදත්තවලින් කියැවෙන හතරවන දසකයේ ස්ත්‍රියක නොවේ.   ඊට වඩා බෙහෙවින් ළාබාල මුහුණකි.   එවැනි ළාබාල බවක් එක්වී ඇත්තේ මුහුණෙහි බෝකොළ හැඩය නිසාද?

-මේ නඩුව අවුරුදු ගණනකට ඉස්සර ඇහුණු එකක් නේ- අවදිවුණු මතකයෙන් සුචිත්‍රා නිලධාරියා දෙසට හැරුණාය.  - මාත් දවස් දෙකක් හරි තුනක් හරි ආවා පත්තරෙන්.  නමුත් මට ඊට පස්සෙ එන්න බැරි වුණා.

- ඒක ඉවරවෙලා මරණීය දණ්ඩනය නියම උණා- තමා කරමින් සිටි කාර්යයෙන් හිස නොනැගු නිලධාරියා කීය.  - ඒ ගොල්ලො නඩුව ඇපීල් කළානෙ.  ඒකෙන් පස්සෙ තමයි දැන් ඔය රඳවල තියෙන්නෙ.

-ඇපීල් එකේදී මොකද උණේ?

-තීන්දුව ඉස්තිර උණා.

-එතකොට මම මුණගැහෙන්නට යන්නේ මරණීය දණ්ඩනයට නියම උණ කාන්තාවක්ද?- යළිත් හදගැස්ම වේගවත් වෙමින් පැවතිණ.

-ඔව් එහෙම තමයි. සමහර විට ඇය කැමති ඇති මැඩම් එයාගෙ කතාව ලියනවට.   ඇය ඒකට විශේෂ අවසරයක් උසාවියෙන් ඉල්ලා ගත්තා-

-මාව හම්බවෙන්න!

-නෑ නෑ උසාවියෙන් ඉල්ලා තියෙන්නෙ නම් පුවත්පත් කලාවේදිනියක් සීමිත වාර ගණනකට මුණගැසෙන්ටයි.  අවසර ලැබුණැයින් පස්සෙ තමයි ඔබව හම්බුවෙන්ට ඕන බව කියල තියෙන්නෙ.

-මං වෙන්න ඇති දවසකට දෙකකට හරි නඩුව වාර්තා කරන්න ආපු එකම කාන්තාව.

-සමහර විට.  කොයිහැටි උණත් එයා ගැන දැනගත යුතු අවම පුද්ගලික තොරතුරු දැනගෙන මුණගැහෙන එක නේද වඩා හොඳ- නිලධාරියා කීවේ මේසය මතවු ලිපිගොනු ශීර්ෂ බලමිනි.

-මමත් ඒ ගැන අහන්නයි හිටියේ අඩුම තරමින් මම කාවද හම්බවෙන්නෙ කියන එකවත් දැනගෙන ඉන්න එපායැ.  මට ඒ නඩුවේ විස්තර ඒ හැටි මතකයකුත් නෑ.   අවුරුදු ගණනකට ඉස්සරල නෙ.   මම ආවෙත් දවස් දෙකක් නැත්නම් තුනක්.

-මේ තමයි ෆයිල් එක- ලිපිගොනුවක් තෝරා අතට ගත් නිලධාරියා කීය.   ඔබ එන බව අපි ඈට දන්වලයි තියෙන්නෙ.   කොහොම උණත් මේක ඇතුළේ තියෙන චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර ඉවර වෙන්න තව විනාඩි විස්සක් වත් යාවි.   ඔහු කීවේ බිත්තියේ රැඳවුම් ඔරලෝසුව දෙස බලමිනි.   -එතකල් ඔබට පුළුවන් මේ ෆයිල් එකෙන් විස්තර බලාගන්න.  නැත්නම් මේ පරිගණකයෙන්.

-මං මේකෙන්ම බලාගන්නම්- ලිපිගොනුව අතටගත් සුචිත්‍රා කීවාය -කොහොමත් මාත් ටිකක් කැළඹිලයි ඉන්නෙ.    මගෙත් පළමු අත්දැකීම.  ටිකක් සන්සුන් වෙලා ටිකක් දැනගෙන ඈව මුණගැහෙන එක තමයි හොඳ.

-හොඳයි එහෙනම්-  නිලධාරියා නැගිට අත දිගු කරමින් කීය.   -තව ටිකකින් ජේලර්වරියක් ඒවි ඔබව අරන් යන්න.   කොයිකටත් ඈව හමුවෙන්ට දීල තියෙන මේ අවසර පත්‍රය අතේ තියාගන්න.  ඈට උනත් පෙන්වන්න වේවි.   හැමදෙයක් දිහාම සැකෙන් බලන උදවියනෙ.

ඔහු ඉන්ටකොම් එකකින් තේ කෝප්පයකට ඇණවුම් කළේය.

-කහට තේ - එය අසා උන් සුචිත්‍රා සිනාසෙමින් කීවාය.   තේ කෝප්පයක් පානයෙන් තම ආතතියද පහව යනු ඇත.

වැනේසා ෂෙරින් තිසේරා- මෙවැනි නමක් ඇත්තියක, මෙවැනි රුවක් ඇත්තියක දුටු පුරුදු හුරු බවක් මතක නැත.  අවුරුදු ගණනක අතීතයට ගියත්.   අනෙකක් තබා නඩුව වාර්තා කරන්ට ආ දෙදින දුටු රූපකායද සිහියට නොනගී.   පුවත්පත ඈ හඳුන්වන ලද්දේ වැනේසා නමිනි.   මේ ඡායාරූපයේ සිටින කොල්ලෙකු මෙන් කෙස් කපා ඇති වයහ්කල්‍යාණයෙන් යුතු ගැහැණිය තමා විසින් ඇමතිය යුත්තේ ඒ ජනප්‍රිය නමින් නොවේ.   ප්‍රේම ත්‍රිකෝණයක ගින්නට හසුව දැවෙන ඇය තමාට වලිගයක්වූ ඒ නමට ද්වේෂ කරනු ඇත.   ඉතිරිව ඇති නම ෂෙරින්.  ඈ එයට කැමති වේද?   ස්වකීයයන් විසින් ඈ ඇමතෙන ආදරණීය නමක් හෝ සුරතල් නමක් ඇතුවා විය හැකිය.   ඒ දැනගත හැක්කේ සීරුවට කතා කිරීමෙන් පසුවය.   මුලින් කළ ඇමතුම වෙනස් කළ නොහැකිය.   එහෙයින් කුලුපග යෙහෙළියකට ලෙසින් ඈ ඇමතිය යුතු යැයි සුචිත්‍රාට සිතේ.    

මතක තබා ගත නොහැකි තරම් පාළු වරණ්ඩ හා කොරිඩෝර ගණනාවක් පසුකොට කකුල් රිදෙන තරම් දුරක් ඇවිද ආපසු දැල් ගසන ලද කාමරයක් ඉදිරියේ ජේලර්වරිය සුචිත්‍රා නතර කළාය.  බැංකුවක වැනි මුත් අතක ඇඟිලිවත් පෙවිය නොහැකි කවුන්ටරය ඉදිරියේ ලී බංකුව එහා මෙහා කොට ඇඳි පුටුවක් පනවා ඇත්තේ සුචිත්‍රා වෙනුවෙනි.   කවුන්ටරයෙන් දර්ශනය වන්නේ සාමාන්‍ය පුද්ගලයෙකුගේ උසින් නම් ඉන දක්වා පමණි.  එහෙත් සිරකාරිය කුඩා ප්‍රමාණයේ කාන්තාවක වුයෙන් ඇගේ උරහිසෙන් උඩ කොටස දර්ශනය වේ.   මරණීය දණ්ඩනය නියම වුවන් වෙනම මැදිරියක රඳවන බව සුචිත්‍රා කැටුව ආ නියාමකවරිය කීවාය.   එල්ලා මරන දිනය නියම කරන ලද නම් ඊට දින හතකට කලින් රැඳවුම් මැදිරියෙන් දිනපතා මැදිරි මාරු කරමින් අවසාන දිනෙහි එල්ලුම් ගස සමීපයෙහි ඇති මැදිරියට මාරු කරනු ලැබේ.    සුචිත්‍රා වහා සිහිඑළවා ගත්තී දයාවෙන් ඇගේ දෑස් පිරෙන්ට ඔන්න මෙන්න කියා තිබියදීය.

තෙල් නොගා පීරන ලද කෙටි කොණ්ඩය හා රළු ජම්පර ඇඳුම නිසා හෝ ඇය පින්තුරයේ පෙනෙන සේ සුකුමාර නැත.   ඊට වඩා මේරූ පෙනුමක් ඇති මුහුණේ දෑස් දුඹුරු පැහැයෙන් වර්ණ ගන්වන ලද අයිස් කැට දෙකක් මෙන් හැඟීමෙන් තොරය.   

-අපි දැකලා පුරුදුයිනෙ- කවුන්ටරයට අඩියක් තරම් දුරට පුටුව ඇද වාඩිවුණු සුචිත්‍රා කීවාය.   මග දිගට පළමු වැකිය ගැන සිත සිතා පැමිණියේ නමුත් සාමාන්‍ය සාකච්ඡාවකදී මෙන් ඇයද තමා ඉදිරියේ අසුන් ගන්වනු ඇතැයි සිතාය.   එහෙත් සිරකාරියට හැකි වුයේ දැල් කොටු අතරින් ඇඟිලි දෙක තුනක් පෙවීමට පමණි.

-ඔයා ඒවි කියල මම හිතුවා- එවේලෙහි නම් ඇගේ ඇස්වල අයිස් දියවී ගියාසේ විය.   කටහඬ නම් පෙනුමට වඩා සුකුමාර යැයි සුචිත්‍රා සිතුවාය.

-මට විදේශ ගත වෙන්න උණා නෙ- ඇත්ත වශයෙන්ම හේතුව එයම නොවීය.   ප්‍රසන්න නාඳුනන තුවක්කුකරුගේ උණ්ඩයට අසුවී වැඩි කලක් ගත නුවුයෙන් සුචිත්‍රා ඒ දවස්වල සිටියේ වික්ෂිප්තවය.   පත්තරයේ ඇණවුම පරිදි නඩු විභාගයට පැමිණි නමුත් එයට අනුගත වීමට සුදුසු මානසිකත්වයක් නොවීය.   නඩු විභාගයෙන් පමණක් නොව පත්තරයෙන් ද ඉවත්වී විදේශයකට යන්ට සිදු වුයේ එහෙයිනි.    එහෙත් මේ සියලු තතු දැල් කුඩුවක කොටුවී සිටින ඇයට කුමටදැයි සුචිත්‍රාට සිතිණි.

-ඒකයි මට පස්සෙදී නඩුවට එන්න බැරි උණේ.

පස්සෙදී- ඇයට මිතුරියකට සේ කතා කරන්ට සුචිත්‍රා සිතා තිබිණි.

පස්සෙදී- නඩුවෙන් පස්සෙදී - මරණ දඬුවමෙන් පස්සෙදී ඈ එය ඕනෑ විදියකට අරුත් ගන්වනු ඇත.

-මම දන්නවා. පත්තරේ තිබුණා.

එහෙනම් ඈ තමාගේ රසිකයෙක්.  තමාගේ තොරතුරු පිළිබඳව විමසිල්ලෙන් සිටින.

නියාමකවරිය හැම වචනයකටම සීරුවෙන් ඇහුම්කන් දෙයි.   ඒ නීතියේ අවශ්‍යතාවකට නොවේ.   මේ හමුව සඳහා සිරකාරිය උසාවියෙන් විශේෂ අවසරයක් ගෙන ඇත.    නිදහස් මාධ්‍යවේදිනියක් මුණගැසීමටයි, ඈ අවසර ඉල්ලා ඇත්තේ.   අනුන්ගේ වං හුං දැනගැනීමේ සන්තෝෂය භුක්ති විඳීමට සිටින නිලධාරිනිය දෙස ඇස් කොනින් බලමින්.

-මම ඔබව හමුවෙන්න විශේෂ අවසරයක් ගත්තා- ඉංගිරිසියෙන් කීවාය.   ඇගේ භාෂා පෙරළියේ හේතුව සුචිත්‍රාට වැටහිණි.

-මං ගැන ඔයා දන්නවනේ- මට ඕන උණේ නොදන්න දෙය කියන්නයි.   ඒවා කියන්න ඕන ඔයාටමයි කියල හිතුණා-  වැඩිය නාස්ති කරන්න කාලයකුත් නෑ.  මට උසාවියෙන් දුන්නේ පැය හතරයි.   හැබැයි ඒ වෙනුවෙන් මෙහෙ නීති වෙනස් වෙන්නෙත් නෑ.

-ඒ කියන්නේ- සම්මුඛ පරීක්ෂණයෙදී මෙන් තමා ප්‍රශ්න කරන පුද්ගලයාගේ භූමිකාවට නොවැටී සිදුවුණු ආරම්භය ගැන තුටුවුණු සුචිත්‍රා ඇසුවාය.

-ඒ කියන්නේ දැන් මට නාන්න දෙන දවසෙ නම් ඔයා එන්නෙ- මගේ නෑම තියලා තමයි හම්බවෙන්නෙ.සුමානෙකට එක දවසයි නම් නාන්න දෙන්නෙ ඒක කැප කරන්න වෙනවා.

-ලියුම් ලියන්න පුළුවන් නෙ.

-මං ඒකට කැමති නෑ - ඈ කීවේ දෑත් බැඳ දෑස් පියා ගනිමිනි.   - එහාට මෙහාට යන සෑම අකුරක්ම කියවනව නෙ- නැතත් ලියුම් හරි භාවාෂිතයි නේ - මං ඒකට කැමති නෑ. ඇගේ දෙවුර ඉබේ හැකිලිණ.

- ඉතින් එහෙනම් මම මොනවද කරන්න ඕන.  සමාවෙන්න මං මොනව කියල අමතනවටද ඔයා කැමති. මොන නමින්ද?-

විමතියෙන් මෙන් ඇගේ දෑස් එක්වරම පුළුල්වී කුඩාවූ අතර සාවඥ සිනාවකින් කට කොනක් ඇද වුයේ නිකටෙහි කුඩා සුලියක් නංවමිනි.  නළල වසාගනිමින් දෑස් මට්ටමට වැසී තිබුණු රළු කොණ්ඩය සීරුවෙන් දෑතින් උඩට පීරමින් ඕ සුචිත්‍රා දෙසට එබී බැලුවාය.   කොටු දැල් කවුළුවේ හැපෙන්නට මෙන් මුණ ලං කළ ඈ, තම නළලත් දෑසත් පාමින්- පුළුවන් නම් හඳුනාගන්න- කියන්නාක් මෙන් තොල් තරයේ පියාගෙන කය සෘජු කොට ගත්තීය.

මේ නළල මේ මුණ - දෑස- අවඥාවෙන් එළිය වුණු විට තව ටිකක් දකුණු පසට ගෙන, දෑසෙන් එබෙන සිහින් නැහැතුඩක් සහ නළලෙහි උපන් ලපයක් ඇති මැය- එකෙණෙහි තප්පර විසිපහක් තිහක් පමණ තුළ රූපරාමු දහස් ගණනක් උත්පාදවී අතීතයට දිවයන්ට විය.   ලියුම ලැබුණු වේලේ තමා දන්නා හඳුනන කෙනෙකු යැයි අන්තර්ඥානය විසින් කරන ලද දැනුම් දීම ස්ථිරවම ප්‍රතික්ෂේප වුයේ කාර්යාලයේ ජීවදත්ත ගොනුව අතපත් වීමෙනි.   එසේ නම් අන්තර්ඥානය නිවැරදිද?

ඇටම් - උඩට අල්ලපු හුස්ම පහතට හෙළා ගත නොහැකිවූ සුචිත්‍රාට කියවුණේ ඉබේමය.   උඩට ගත් හුස්ම අල්ලා ඈ නැවත හෙළුවේ දෙවියනේ ඇටම් යයි සුරතින් නළල් තලය පොඩි කරමිනි.

- ඇටම්. එහෙනම් ඒ ඔයා ෂෙරිල්.

දෑත් බැඳගෙන හුන් ඉරියව්වෙන්ම සිටි ඈ, එය තහවුරු කළේ දෑස තරයේ පියා ගනිමිනි.   ඈ එසේ දෑස් පියාගෙන තත්පර කිහිපයක් නිහඬව උන්නාය.  

-අන්තිමේදී - ඔයා මාව අඳුන ගත්තා. කොහොම හරි ඔයාට මාව අඳුන ගන්න පුළුවන් වේවි කියා මට හිතුණා-

ඈ තුළ කිසිදු කලබලයක් නැත්තා සේය. සිතු දේ සිතු පරිදි ඉටු වූවාක් මෙනි.   එහෙත් සුචිත්‍රා කවදාටත් වඩා කැළඹී හුන්නාය.   ගුවන් ගමනකදී ගුවන් යානය කුණාටුවකට හසුවී ඇති බව පාලක මැදිරියෙන් දැනුම් දුන් මොහොතේ තරමට.   එවැනි අවස්ථාවල පුරුදු ලෙස ඈ හතේ සිට බිංදුව දක්වා සීරුවට හෙමිහිට එකින් එක පහළට ගැන්නාය.   දෙකයි එකයි බිංදුවයි.

- අඳුනාගත්තේ නැත්නම් - හිස එසවූ ඈ ඇසු පළමුවැනි ප්‍රශ්නයයි.

- නැත්නම් මේ එකම හමුව, නමුත් මට විශ්වාසයක් තිබුණා ඔයා මාව හඳුනාගනීවි කියලා.

- දැන්?

- මම හිතුවාටත් වඩා ඔයාට මාව මතකයි.   සුචිත්‍රා ඔයාට ඉස්සෙල්ලම කියවුණේ මගේ පෙට් නේම් එකනේ.

- මටත් ඒ ටිකම මේ දැන් හිතුණා.  මම ඔයා එක්ක එක පංතියේ හිටියෙ ටික කාලයයිනෙ.   මං තෝරගත්තු සබ්ජෙක්ට් නැති නිසා මට බාලිකාවට යන්න උනානෙ එන්ට්‍රන්ස්වලට.    මං දන්න කාලෙ ඔයාට දිගට කොණ්ඩයක් තිබුණා.   ලොකු කොණ්ඩ කරල් දෙකක් ගොතලා අන්තිම හරිය ගුලි කරලා ගවුම් වාටිය ලඟින් රිබන් ගැට ගහලා බැඳලා තිබුණා.

- ඔව්.  ලොකු කොණ්ඩයක්  තිබුණා- ඈ සිනාසෙන්නට තැත් කරමින් හිස ගස්සා යළිත් වරක් කොණ්ඩය නළල මතින් පස්සට පීරා හැරියාය.

- මට සමාවෙන්න. එකපාරටම මට අඳුන ගන්න බැරිවුණා.   ඇරත් මං උසාවියට ආවේ තුන් දවසයිද කොහේද?

- හඳුනාගන්න ලකුණු - අතීත ලකුණු ඒ වෙනකොට ඔක්කොම වෙනස් කරලා තිබුණනෙ . ඒකට කමක් නෑ. අපි එක පන්තියේ හිට්යෙත් එකම වාරයයි.

- ඔව්. ඊට පස්සෙ අපි මුණ ගැහිලම නෑ-

- නමුත් ඒ දවස්වලත් ඔයා ලිව්වනෙ. මං ඒව හැමදාම කියෙව්ව.  එකතු කරලත් ඇති මහ ගොඩක්.

- මුලදී නම් මටත් ආරංචි ආවා.   මට ඉඳලා හිටලා ඔයාව මතක් උණා- කලාතුරකින් පෙට් නේම් එක නිසා . ඇටම්.

- මං ගැන මොකුත්ම තොරතුරක් ලැබිල නැද්ද.

- නන් කෙනෙක් වෙන්න පුහුණුවෙනවා කියල ආරංචි උණා.

-එතනින් එහාට නෑ? -

- ඉතින් ෂෙරිල් දැන් මොනවද මං ඔයා වෙනුවෙන් කරන්න පුළුවන්? - සුචිත්‍රා කීවේ කුඩා ස්ටූලය මත තබන ලද ඔරලෝසුව දෙස බලා සිටින ජේලර්වරිය දෑස් ගැටුණු විටය.

- නොස්ටැල්ජියාවට විනාඩි පහළවක් ගිහින් ඈ සිතින් මුමුණා ගත්තාය.

-ඔයාට බැරිද මං වෙනුවෙන් කොන්වන්ට් එක ළඟ තිබුණ මර්ලින් මම්මලයි ගෙදර යන්න.  ඔයාව දන්නවා මර්ලින් මම්මා.

- ඇයි නැත්තේ - සමහර හොස්ටල් ළමයින්ට පියානෝ ලෙසන්ස් දුන්නනෙ එයා.  හොස්ටල් ළමයි ඕනකම්වලට නාට්‍යවලට සාරි එහෙම ඉල්ලගන්න ආවෙ-

- අන්න හරි මං මර්ලින් මම්මට ඔයා ගැන කියල තියෙන්නෙ.  එහේ ඉන්නෙ මම්මයි ඉස්සර ඉඳලාම හිටපු සීබලුයි විතරයි.   ඕන තරම් දවසක් ඔයාට එහේ නතර වෙන්න පුළුවන් -

- එහේ නතර වෙලා මොනවද මම කරන්නෙ. සුචිත්‍රා ඇසුවේ විස්මයෙනි.

- ලෝයර් ජයමහ එක්ක කතා කරන්න. එයා විස්තර කරාවි -

ඈ කිව්වේ වටපිට බලමිනි. 

- ඈට කතා කරන්ට නිදහස ඇත්තේ සීමිත පරාසයක බව සුචිත්‍රා වටහා ගත්තාය.   හමුවීමට නිදහස දී ඇතිමුත් කතා කිරීමේ නිදහස පාලනය කර ඇත්තාසේය.  සමහරවිට එය උසාවියෙන් සිදුවූවක් නොව බන්ධනාගාර පරිපාලනාධිකාරය පිලිබඳ විවේචන පිටවීම වැලැක්වීම සඳහා විය හැකිය.  

- ඔයා නඩුවට ආව මුල් දවසෙම මං ඔයාව අඳුන ගත්තා.  ඔයා දැකීම මට දැනුණේ ගුඩ්ඕමන් එකක් වගේ-

- මං ආවෙ දවස් දෙකක් හරි තුනක් හරිනේ.   ඒත් මට පණිවිඩයක් තියන්න තිබුණනේ.   ඇයි මට පණිවිඩයක් නොඑවුවෙ.

- නෑ සුචී එතකොට හරි උණුසුම් නෙ- පත්තරකාරයො මගේ යමපල්ලො වගේ- මට ඕන උණේ ඔයාගෙනුත් වහං වෙන්න.   ඔයා මාව හඳුනගත්තෙ නැති බව මට දැනුණා.   ඔයා නෑවිල්ල ඇරියම මම හරියට සන්තෝස උණා.   ඒත් පස්සෙදී පස්සෙදී මට ඔයාව දකින්න ඕන උණා.  මාව අඳුනගන්න දවසක් එයි කියලා හිතුණා.  එතකල් බලාගෙන හිටිය -

- ඔක්කොම ප්ලෑන් කරලා -

- ඔව් ප්ලෑන් කරලා ඈ කීවේ සිය හිස නවා පිටිඅත්ලවල ඇඟිලි දෙසට යොමු කරමිනි.

මම ඇගේ හිත රිදෙව්වාද? සුචිත්‍රාට සිතිණි.   ඒකත් ඇනුම්පදයක් වගේ නේන්නම්.  ඈ හිස නැගුවේ සුසුමක් නගමිනි.

- ප්ලෑන් කරලා. කොන්වන්ට් ජීවිතේ තමයි මට ප්ලෑන් කරන්න ඉගැන්නුවේ.

- මට හුඟක්ම කණගාටුයි ෂෙරිල්, මං ඔයාගෙ හිත රිද්දුවා. හිතල කී දෙයක් නෙමේ.

- මට එහෙම හිතුණේ නෑ.   ඇත්තම කියනව නම් මට මේ ප්ලෑන් වලින් අදත් ගොඩඑන්න බෑ.   පස්සෙදී තමයි මට වැටහෙන්න පටන් ගත්තේ ප්ලෑන් කිරීම ගැන.   ඔයා මර්ලින් මම්මව බලන්න යනවානම් මම කැමතියි.   ඔයාට එහෙ යන්න හිත හදාගන්න පුළුවන් නම් එහේ ගිය පස්සෙදී අපි ආයෙ හමුවෙමු.

- එහේ නොගියොත් නැවත හමුවක් නැත- කියාද ඈ කීවේ.කතා කළ යුත්තේ ඇගේ හැඟීම් නොරිදවන පරිද්දෙනි.

- අපේ මේ හමුවේ ප්‍රතිපල බලන්න පුළුවන් වෙන්නෙ මර්ලින් මම්ම බලන්න ගියොත් විතරයි-

- ඈ මාව බාරගනීද? -

- අවුරුදු ගාණක් ඔයා එනතුරු බලාගෙන ඉන්නවා.  හැබැයි එයා ටිකක් අමුතුයි.   නොබැඳපු කෙනෙක්නෙ.  සංගීතයට හරිම ලැදි.  ඒ වගෙම තමයි ආගමට. ඔයාට ආගමක් තියෙනවද?-

- ඔව් මම බෞද්ධයෙක් නෙ.  එයා මට කැමති වේවිද දන්නෙ නෑ-

- එයා නොදන්න දේ දැනගන්න කැමති කෙනෙක්.  සීබල් ඔයාව බලාගනීවි.  මේ විස්තර ඔක්කොම ජයමහ අංකල් ඔයාට කියාවි. මගේ ලෝයර් - ඈ කීවේ ජේලර්වරිය දෙස බලමිනි.  

- මං ගිහිං බලන්නම් ප්‍රොමිස්.  සුචිත්‍රා පොරොන්දු වුවාය. ඔයා වෙනුවෙන් ගෙනියන්න දෙයක්  හරි ගේන්න දෙයක්  හරි තියෙනවද? -

- ස්තුතියි. නෑ මුකුත්ම නෑ. ඈ කල්පනාකාරීව හිස හිමින් සීරුවේ දෙපසට වැනුවාය.   

- කිසි දෙයක් නෑ- ඒත් ඈ කල් බැලුවාය.

- මට පිරිත් නූලක් ගෙනත් දෙන්න පුලුවන්ද ඔයාට? -

- අපොයි මොකද බැරි. ඒක හරි ලේසි වැඩක්නෙ.

- එච්චරම ලේසි නෑ? සිරකාරිය සිනාවෙන්නට උත්සාහ කළාය.  සිනාව ඈට ආගන්තුක වුවක් බව සුචිත්‍රා සංවේගයෙන් වටහා ගත්තේ සිනහව ප්‍රතික්ෂේප කළ ඇගේ තොල් ඇඹරුණ හෙයිනි.

- කේමිස්සර හාමුදුරුවන්ගෙන් තමයි මට පිරිත් නුලක් ඕන.

- හදිස්සි නෑ. පුළුවන් නම් පුළුවන් දාක ගෙනත් දෙන්න.

- ඔයා වෙනුවෙන් මර්ලින් මම්මට ගෙනියන්න දෙයක් තියෙනවද?

- පලතුරු ටිකක්. ඈ හරි ආසයි සුදු චොකලට්වලට.

(මා ඉහතින් උපුටා දැක්වුයේ අනුලා විජයරත්න මැණිකේ විසින් ලියා 2008 දී සරසවි ප්‍රකාශකයෝ විසින් පළ කරන්නට යෙදුනු සපත්නි නවකතාවේ පළමුවන පරිච්ඡේදයයි.)